Spektakl Teatru HOTELOKO pt. ‘KOŃCE ŚWIATA’ na Festiwalu OFTeN w Ostrowie Wielkopolskim oraz w maju w Warszawie w trzech różnych miejscach
Spektakl Teatru HOTELOKO pt. „Końce świata” został zakwalifikowany do prezentacji konkursowych na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych - Ostrów Wielkopolski w dniach 17-20 maja 2012. Przedstawienie w reżyserii Karoliny Kirsz zostanie pokazane w piątek 18 maja o godz. 16.00 na dużej scenie Ostrowskiego Centrum Kultury. W spektaklu udział biorą Katarzyna Czapla, Agata Życzkowska, Pascal Kaczorowski i Adam Pater. Projekcje wideo wykonał niemiecki artysta ze Stuttgartu, Stefan Ruf, który był obecny na premierze spektaklu w Warszawie w marcu 2012 w Klubie Kultury Saska Kępa. Jest to pierwsza w Polsce prezentacja dramaturgii Marca Beckera, niemieckiego reżysera i pisarza (rocznik 1969). W maju spektakl zostanie zaprezentowany trzykrotnie w Warszawie w trzech różnych miejscach: 10 maja w Centrum ŁOWICKA, 17 maja w Teatrze Collegium Nobilium oraz 30 maja w Teatrze na Bielanach. Dzięki dotacji Urzędu Miasta st. Warszawy Dzielnicy Mokotów na spektakl w Centrum ŁOWICKA wstęp jest wolny (rezerwacja: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.).
10 maja – Centrum ŁOWICKA, godz. 20.00
17 maja – Teatr Collegium Nobilium, ul. Miodowa 22/24, godz. 20.00/bilety: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel. 22 635 99 39
18 maja – Ostrowskie Centrum Kultury, godz. 16.00, Ostrów Wielkopolski, ul. Wolności 2/bilety: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
30 maja – Teatr na Bielanach, godz. 19.00, ul. Goldoniego 1/bilety: 22 834 65 47
Teatr HOTELOKO powstał z inicjatywy aktorki, reżyserki i producentki Agaty Życzkowskiej. Jest niezależnym teatrem, który skupia wokół siebie zawodowych artystów z Polski i z zagranicy. Nazwa teatru jest ściśle związana z ideą: Teatr HOTELOKO nie ma stałej grupy artystów, ani nie ma swojej stałej siedziby. Różni twórcy zbierają się, aby zrealizować konkretny projekt i mogą pracować zarówno w Warszawie, w Madrycie, jak i w Berlinie. Teatr działa pod skrzydłami Fundacji Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ [frt:nf]. Wizją Fundacji jest świat, w którym kultura wzmacnia międzypokoleniowe więzi społeczne wokół tradycji związanej ze sztuką teatru i dialogu z tą tradycją. Reżyserka Karolina Kirsz współpracuje z Teatrem HOTELOKO przy kilku projektach. Za spektakl „ZIMA W CZERWIENI” otrzymała Pierwszą Nagrodą na Festiwalu im. Józefa Szajny ZDARZENIA 2011 w Gdańsku i Tczewie, który będzie także prezentowany w czerwcu 2012 r. na Festiwalu m-TEATR w Koszalinie.
KOŃCE ŚWIATA/Marc Becker/‘Weltuntergänge’
Tłumaczenie: Maciej Ganczar
Reżyseria: Karolina Kirsz
Obsada: Katarzyna Czapla, Agata Życzkowska, Pascal Kaczorowski, Adam Pater
Scenografia: Anna Skupień
Kostiumy: Katarzyna Szczurowska
Projekcje wideo: Stefan Ruf
Fotografia: Marta Ankiersztejn
Projekt plakatu: Bartłomiej Sawka
Producent: Agata Życzkowska//Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ [frt:nf]
Współpraca: Agencja Dramatu i Teatru ADiT
Projekt wspierany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Ambasadę Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie//Gefördert aus Mitteln der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit und der Bundesrepublik der Deutschland Botschaft in Warschau
Info:
www.facebook.com/TeatrHOTELOKO
www.fundacjarozwojuteatru.pl
trailer: http://www.youtube.com/watch?v=ZkYem8fflfQ
KOŃCE ŚWIATA // RECENZJE:
Zakochanie, zachwyt i odwaga trwają coraz krócej, ze względu na lęk, który zajmuje coraz więcej czasu i miejsca. (…) Lęk przed miłością i samotnością, lęk przed odrzuceniem, lęk przed krokodylem, który (nocą) mieszka pod łóżkiem i lęk przed bombą ukrytą w koszu na śmieci, gdzieś w centrum miasta. Końce Świata” są słodko gorzkie, bawią i wzruszają. Minimalistyczna, adekwatna do historii scenografia, genialna muzyka (m.in. Tricky i Lamb). (…) Reżyserka po raz kolejny pokazuje, że bardziej zainteresowana jest widzem, niż własną, metaforyczną, wielogodzinną i równie wielo-kontekstową, egzystencjalną, wypowiedzią teatralną.
Robert Rient/wywrota.pl
Reżyserka robi z tekstu Beckera bardzo stonowaną historię o różnych formach namiętności. Takiej, która nie ma szans się spełnić, jak i takiej, która jest zbyt silna jak na ziemskie warunki. Zespołowi Hoteloko udaje się przy tym nie popaść w sentymentalizm ani patos. (…) Stefan Ruf ładną scenografię uzupełnia projekcjami wideo (…). Świetnego występu należy pogratulować Życzkowskiej i Paterowi. Opisane wyżej niuanse ich ról Johanny i Johanna są kontrapunktem do kreacji Czapli i Kaczorowskiego.
Szymon Spichalski/teatrdlawas.pl
W spektaklu widz może zobaczyć, że niezależnie od odmienności sposobu widzenia otoczenia, można przeżywać coś wspólnie z drugim człowiekiem. Okazuje się, że przebieg zdarzeń, decydujących o całości życia, można opowiedzieć nieco komicznie. Przecież wszelkie niedostatki w kontaktach z ludźmi to sprawa najnaturalniejsza, tak oczywista, że spoglądając na scenę w teatrze, często widzimy tam siebie. Taka wizja zaprezentowana, zdecydowanie ma za zadanie wyzwolić różne typy reakcji, w każdym z osobna, ale pokazując, że wszyscy jesteśmy także do siebie podobni, ze względu na to, że jesteśmy elementami tego samego świata. Do tego dochodzi nastrój spektaklu, który stworzony został dzięki wizualizacjom wykonanym przez Stefana Rufa, dającym efekt głębi oraz muzyce grupy Lamb, w której przeplatał się spokój i zamęt na przemian.
Dorota Dłużniewska/kulturalniewaw.pl